Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

ΑΣΤΕΡΕΣ Μ\ΝΕΤΡΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ!

Μπροστά σε ένα σπάνιο φαινόμενο βρίσκονται οι αστρονόμοι, εξαιτίας ενός μαγνητικού άστρου νετρονίων, το οποίο δημιουργήθηκε από το "βίαιο" θάνατο ενός κανονικού άστρου, που είχε μάζα τουλάχιστον 40 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.

Όπως πιστεύουν οι επιστήμονες, η κατάρρευση του άστρου θα έπρεπε κανονικά, να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα και όχι ένα άστρο νετρονίων.

Μελετώντας τις κινήσεις των γειτονικών άστρων, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το άστρο από το οποίο γεννήθηκε το μάγναστρο είχε μάζα -περίπου- 40 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου.
...
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι αστέρες νετρονίων δημιουργούνται από την κατάρρευση άστρων με 10 έως 25 ηλιακές μάζες, ενώ οι εκρήξεις άστρων με μάζα πάνω από 25 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, δημιουργούν, αναγκαστικά, μαύρες τρύπες.

Το ερώτημα, που δημιουργείται είναι πόση μάζα πρέπει να διαθέτει ένα άστρο, που προκαλεί μαύρη τρύπα, τη στιγμή, που καταρρέει, εάν λάβουμε υπόψη, πως ένα άστρο είναι 40 φορές βαρύτερο από τον Ήλιο και δεν καταφέρνει να προκαλέσει μαύρη τρύπα.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Μπροστά σε ένα σπάνιο φαινόμενο βρίσκονται οι αστρονόμοι, εξαιτίας ενός μαγνητικού άστρου νετρονίων, το οποίο δημιουργήθηκε από το "βίαιο" θάνατο ενός κανονικού άστρου, που είχε μάζα τουλάχιστον 40 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.
Όπως πιστεύουν οι επιστήμονες, η κατάρρευση του άστρου θα έπρεπε κανονικά, να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα και όχι ένα άστρο νετρονίων.Μελετώντας τις κινήσεις των γειτονικών άστρων, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το άστρο από το οποίο γεννήθηκε το μάγναστρο είχε μάζα -περίπου- 40 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου.
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι αστέρες νετρονίων δημιουργούνται από την κατάρρευση άστρων με 10 έως 25 ηλιακές μάζες, ενώ οι εκρήξεις άστρων με μάζα πάνω από 25 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, δημιουργούν, αναγκαστικά, μαύρες τρύπες.
Το ερώτημα, που δημιουργείται είναι πόση μάζα πρέπει να διαθέτει ένα άστρο, που προκαλεί μαύρη τρύπα, τη στιγμή, που καταρρέει, εάν λάβουμε υπόψη, πως ένα άστρο είναι 40 φορές βαρύτερο από τον Ήλιο και δεν καταφέρνει να προκαλέσει μαύρη τρύπα!
 
 ΒΕΡΔΕΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ!!:)

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ(1)

ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΑΖΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗΣ,ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΒΑΝΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ.ΤΟ ΒΑΡΥΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟ,ΩΣΤΕ Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ.ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΦΩΣ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΤΡΥΠΑΣ,ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ <<ΜΑΥΡΗ>>.ΜΙΑ <<ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ>> ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ,ΟΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΕΝΑΣ ΓΙΓΑΝΤΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥ,ΕΝΑΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΥΛΙΚΑ ΑΠΟ ΔΥΟΜΙΣΗ ΗΛΙΑΚΕΣ ΜΑΖΕΣ ΚΑΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ.ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΙΕΣΤΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΕΝΟΣ ΑΣΤΕΡΑ ΝΕΤΡΟΝΙΩΝ.Ο ΟΡΟΣ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ Η' ΑΛΛΙΩΣ BLACK HOLE ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΥΤΑΤΑ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ ΤΟ 1967 ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΤΙΚΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΖΟΝ ΧΟΥΙΛΕΡ(JOHN WEELER).

Βικυ Παπουλια. :)
εχω και μια φοτο αλλα ειναι ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ!

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΑΣΤΕΡΕΣ ΝΕΤΡΩΝΙΩΝ-ΔΟΜΗ

Οι αστέρες νετρονίων αποτελούνται από διαφορετικά στρώματα χημικών στοιχείων και αυτό μπορεί να επηρεάζει τη δύναμη των βαρυτικών κυμάτων.Μιλάμε για απομεινάρια εκρήξεων Soupernova, (όχι υποχρεωτικά).Στο εσωτερικό του πυρήνα τους υπάρχει μεγάλη πίεση και άτομα συνθλίβονται αφήνοντας ένα πυκνό υγρό νετρονίων.Περιβάλλεται από κρυστάλλινο φλοιό, ο οποίος είναι στους περισσότερους το εξώτατο στρώμα. Μπορεί να ελκύουν υλικό από ένα γειτονικό άστρο και αυτό συγκεντρώνεται στο εξωτερικό δημιουργώντας έναν εξωτερικό ρευστό <<Ωκεανό>>. Καθώς το υλικό στο κάτω μέρος του ωκεανού δέχεται μεγάλες πιέσεις, στερεοποιείται και προστίθεται στο φλοιό. <<Το βαρύτερο υλικό παγώνει, αλλά ο άνθρακας δε συνηθίζει να μένει στερεός, παραμένει υγρός>>,είπε ο Horowitz στο New Scientist.